مدّ تمکین
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
مدّ تمکین : مدّ به مقدار یک الف، هنگام تلاقی دو حرف «و» یا دو «ی»
مدّ تمکین هنگام تلاقی دو حرف «و» یا دو حرف «ی» پدید میآید که یکی از آنها حرف مدّ و دیگری حرف لین است؛ مانند: «فی یوم الدین»، «الذی یوسوس» و «اصبروا و صابروا». این مدّ به اندازه یک الف کشیده خواهد شد و برای پرهیز از ادغام متماثلین یا حذف یکی از آنها صورت میگیرد.
سیوطی، به نقل از ابوبکر احمد بن حسین بن مهران نیشابوری، مد تمکین را مدّی دانسته که قبل از همزه قرار گرفته و سبب مد را تمکّن از تحقیق همزه و تلفظ از مخرج آن دانسته، مثل: «اولئک»؛ «الملائکة» و «شعائر».
منابع
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 338
- حق التلاوة : صفحه 233
- عمدة البیان فی تجوید القرآن : صفحه 159
- قواعد التجوید و الالقاء الصوتی : صفحه 453
اصطلاحنامه
اعم
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه مدّ تمکین به زیرصفحه مدّ تمکین/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.