ظن مانع

توضیح مفهومی

ظن مانع : دلیل ظنی معتبر، دلالت کننده بر عدم اعتبار یک ظنّ خاص

ظن مانع، مقابل ظن ممنوع، و به معنای دلیل ظنی معتبری است که بر عدم اعتبار ظن خاصی اقامه گردیده است، مثل آن که شهرتی، بر عدم اعتبار ظن حاصل از استحسان اقامه شود، و از آن جا که شهرت از ادله ظن آور است به همین دلیل به ظن حاصل از آن ' ظن مانع ' می‌گویند، زیرا مانع از حجیت ظن حاصل از استحسان (ظن ممنوع) گردیده است.

در این که اقتضای مقدمات انسداد، رجحان ظن مانع است و یا ظن ممنوع، یا تساقط هر دو، و یا تمسک به هر یک که قوی تر است، اختلاف وجود دارد.

منابع

1. فرائد الاصول جلد 1 : صفحه 261
2. انوار الاصول جلد 2 : صفحه (484-486)
3. تحریرالفصول جلد 3 : صفحه 453
4. منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة جلد 5 : صفحه 75
5. ایضاح الکفایة جلد 4 : صفحه 423
6. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

اعم

ظن ( اصول فقه )

وابسته

ظن ممنوع

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه ظن مانع به زیرصفحه ظن مانع/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• اجود التقریرات جلد 2 : صفحه 157، 158
• اصطلاحات الاصول : صفحه 162
• انوار الاصول جلد 2 : صفحه (484-486)
• ایضاح الکفایة جلد 4 : صفحه 423
• تحریرالفصول جلد 3 : صفحه 453
• حقایق الاصول جلد 2 : صفحه 205
• فرائد الاصول جلد 1 : صفحه 261
• فوائد الاصول جلد 3 : صفحه 322
• کفایة الاصول : صفحه 375
• منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة جلد 5 : صفحه 75
• نهایة الافکار جلد 3 : صفحه 181