طلب انشایی
از دانشنامه علوم اسلامی
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
طلب انشایی : انشای طلب به واسطه لفظ
طلب انشایی، مقابل طلب حقیقی بوده و عبارت است از طلبی که به واسطه لفظ صورت می‌گیرد و معمولاً حکایت کننده از طلب حقیقی و آشکار کننده آن به حساب می‌آید. در طلب انشایی، از طریق انشای طلب، فردی را برای تحصیل مطلوب روانه می‌سازند؛ البته ممکن است انسان طلب حقیقی نداشته باشد، اما طلب انشایی داشته باشد؛ برای مثال، هنگامی که مولا در صدد امتحان بنده اش برمی آید، به او دستور می‌دهد کاری انجام دهد، ولی واقعاً نمی‌خواهد آن کار تحقق پیدا کند. در فرض مذکور، وی با کلمه ' افعل ' و امثال آن، مفهوم طلب را ایجاد می‌کند، اما طلب حقیقی وجود ندارد، بلکه تنها طلب انشایی محقق شده است.
نکته:
لزومی ندارد که طلب انشایی به صیغه ' افعل ' انشا شود، بلکه می‌تواند با ماده طلب (اطلب منک کذا) یا ماده امر (آمرک بکذا) و یا از طریق استعمال جمله خبری در مقام طلب، انشا شود.
منابع
- ایضاح الکفایة جلد 1 : صفحه (416-420)
- سیری کامل در اصول فقه جلد 3 : صفحه 227
- فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول : صفحه 52
- کفایة الاصول : صفحه 84
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «طلب انشایی» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
اخص
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه طلب انشایی به زیرصفحه طلب انشایی/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.