صفت لین
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
صفت لین : نرم ادا شدن و کشیدن حرف؛ از صفات فرعی حروف
«لین» در لغت به معنای نرمی و ملایمت، و در علم تجوید به نرم ادا شدن و کشیدن دو حرف «و» و «ی» ساکن ماقبل مفتوح گویند؛ به طوری که در تلفظ آن‌ها، اول فتحه ظاهر و سپس صدای «و» یا «ی» به نرمی و ملایمت ادا می‌شود؛ مانند: «یوم» و «بیت».
این صفت در دو حرف «و» و «ی» ساکن ماقبل مفتوح وجود دارد؛ ولی برخی، حروف مدّی را نیز دارای صفت لین می‌دانند.
صفت لین از صفات فرعی و عارضی به شمار می‌آید.
نیز ر.ک:حروف مد و لین.
منابع
- تجوید جامع : صفحه 53
- سر البیان فی علوم القرآن : صفحه 173
- حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه 59
- التجوید : صفحه 20
- آموزش تجوید : صفحه 31
- الرائد فی تجوید القرآن : صفحه 50