صفت صفیر
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
صفت صفیر : صدای شبیه سوت هنگام تلفّظ برخی از حروف الفبا؛ از صفات فرعی حروف
«صفیر» در لغت صوتی شببیه صدای پرنده، و در اصطلاح علم تجوید عبارت است از صدایی شبیه سوت که هنگام تلفظ برخی از حروف الفبا شنیده می‌شود؛ به عبارت دیگر، صدای زایدی است که هنگام تلفظ حروف صفیر، از میان دندان‌های ثنایای بالا و پایین خارج می‌شود. این صفت از صفات عارضی یا فرعی حروف به شمار می‌آید.
نیز ر.ک:حروف صفیر.
منابع
- سر البیان فی علوم القرآن : صفحه 171
- تجوید استدلالی : صفحه (150-151)
- التجوید : صفحه 20
- حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه 57
- الرائد فی تجوید القرآن : صفحه 49
- تجوید جامع : صفحه 53