صدق (قرآن)
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
صدق (قرآن) : یکی از نامها و صفات قرآن
قرآن کریم از آن جهت که تعلیمات آن عین حقیقت و واقع است و در آن شائبه کذب و خلاف نیست و فطرت بشر بر آن گواه است «صدق» نام گرفت و به «صدق» متصف شد. عنوان «صدق» در سه آیه از قرآن مجید وصف این کتاب الهی قرار گرفته است:
1. «وَالَّذِی جَاء بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ أُوْلَئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ» (زمر// 33) .
2. «… وَکَذَّبَ بِالصِّدْقِ» (زمر// 32) .
3. «وَتَمَّتْ کَلِمَتُ رَبِّکَ صِدْقًا وَعَدْلاً لاَّ مُبَدِّلِ لِکَلِمَاتِهِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ» (انعام// 115) .
در آیات فوق، مراد از «صدق»، «قرآن» است و مراد از آورنده صدق، پیامبر اسلام (ص) است.
منابع
- تاریخ قرآن : صفحه 31
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 275
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 180
- المیزان فی تفسیر القرآن جلد 7 : صفحه 328
- المیزان فی تفسیر القرآن جلد 17 : صفحه 260
- مجمع البیان فی تفسیرالقرآن جلد 4 : صفحه 143
- مجمع البیان فی تفسیرالقرآن جلد 8 : صفحه 399
- التفسیر الکبیر جلد 26 : صفحه 278
- تفسیر نمونه جلد 19 : صفحه (452-456)
اصطلاحنامه
اعم
منابع
- آموزش علوم قرآن جلد 1 : صفحه 80
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 180
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 275
- البرهان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 346
- التفسیر الکبیر جلد 26 : صفحه 278
- المیزان فی تفسیر القرآن جلد 17 : صفحه 260
- المیزان فی تفسیر القرآن جلد 7 : صفحه 328
- تاریخ جمع قرآن : صفحه 13
- تاریخ قرآن : صفحه 31
- تفسیر نمونه جلد 19 : صفحه (452-456)
- مجمع البیان فی تفسیرالقرآن جلد 4 : صفحه 143
- مجمع البیان فی تفسیرالقرآن جلد 8 : صفحه 399
- پژوهشی در تاریخ قرآن کریم : صفحه 27