شهرت ( علوم قرآنی )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
شهرت ( علوم قرآنی ) : مشهور بودنِ شئ محذوف؛ از اسباب ایجاز حذف
«شهرت» از اسباب ایجاز حذف است؛ یعنی محذوف به اندازه‌ای شهرت دارد که ذکر و حذف آن یکسان است؛ مانند: «تَسَاءلُونَ بِهِ وَالأَرْحَامَ» (نساء// 1) . در این آیه بنابر قرائت حمزه، «الأرحام» عطف بر ضمیر در «به» است که بایستی حرف جار بر سر آن تکرار می‌شد؛ ولی چون در این گونه موارد، حذف حرف جار شهرت دارد، شهرت قائم‌مقام ذکر حرف جار می‌شود.
زمخشری می‌گوید این نوع حذف به دلیل شهرت، نوعی از دلالت حالیه است و زبان حال گویاتر از زبان مقال (گفتار) است.
منابع
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 191
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 3 : صفحه 108
- قرآن ثقل اکبر : صفحه 241
اصطلاح‌نامه
اعم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه شهرت ( علوم قرآنی ) به زیرصفحه شهرت ( علوم قرآنی )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.