سُوَر محمول مکّی

توضیح مفهومی

سُوَر محمول مکّی : چهار سوره مکّی برده شده به شهرهای دیگر برای ارشاد

برخی از سوره‌های قرآن به‌منظور ارشاد و هدایت و دعوت مردم به اسلام، از مکه به دیگر بلاد اسلامی همچون مدینه، حبشه و روم برده شده‌اند و به آن‌ها «سُوَر محمول مکی» می‌گویند و عبارتند از چهار سوره ذیل:

1. یوسف: نخستین سوره‌ای که از مکه به مدینه برده شد؛ عوف بن عفراء جزء هشت نفری از مردم مدینه بود که در مکه ایمان آورد و این سوره را بر اهل مدینه در بنی زریق فرو خواند.

2. توحید: به مدینه حمل شد.

3. سوره اعلی: به مدینه حمل شد.

4. مریم: از مکه به حبشه برده و توسط جعفر بن ابی‌طالب (ع) برای نجاشی پادشاه حبشه تلاوت شد. در این باره گفته شده: چون جعفر بن ابیطالب روانه حبشه گشت، در آنجا میان او و کشیشان و راهبان مناظره و مباحثه در گرفت. رسول خدا نیز آیه‌های 64 تا 68 سوره آل عمران را برای وی فرستاد که مورد پسند خاطر نجاشی نیز قرار گرفت. ولی کسانی گفته‌اند که سوره مریم بر نجاشی خوانده شد و آن آیه‌ها که گذشت به روم برده شد.

منابع

1. الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 71
2. مناهل العرفان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 202
3. تاریخ قرآن : صفحه 615
4. البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 203
5. بصائر ذوی التمییز فی لطائف الکتاب العزیز جلد 1 : صفحه 104

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «سُوَر محمول مکّی» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

سُوَر ارسالی مکی

اعم

سُوَر محمول

وابسته

آیات محمول مکّی

منابع

• الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 36، 71
• البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 203
• البرهان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 260
• التمهید فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 204
• بصائر ذوی التمییز فی لطائف الکتاب العزیز جلد 1 : صفحه 104
• تاریخ قرآن : صفحه 615
• شناخت قرآن : صفحه 298
• مناهل العرفان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 202
• پژوهشی پیرامون آخرین کتاب الهی : صفحه 208