روایات مهادنه
از دانشنامه علوم اسلامی
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
مقصود، سنّت (فعل، قول و تقریر) معصوم (ع) است که برای اثبات یا نفی مطلبی درباب مهادنه به آنها تمسک شده است که عبارتند از:
1ـ گفتار امام علی (ع) در عهدنامه معروف خود به مالک اشتر که بر جواز مهادنه دلالت دارد. ایشان میفرماید: « و لا تدمعنّ صلحاً دعاک الیه عدوک و اللّه فیه رضی، فان فی الصلح دعة لجنودک و راحة من همومک وامناً لبلادک [۱] » یعنی صلحی را که دشمن، تو را بدان میخواند و رضای خدا در آن است، ردّ مکن که مایه آسایش سپاهیانت، رهایی از دغدغههایت و ایمنی شهرهایت است [۲] .
روایتی را نیز صاحب مستدرک نزدیک به همین کلام امیرالمؤمنین علی (ع) از کتاب دعائم الاسلام از قول علی (ع) به نقل از پیامبر اکرم (ص) دالّ بر جواز مهادنه آورده است [۳] . [۴]
2ـ صلح پیامبر (ص) در حدیبیّه که برای اثبات جواز مهادنه به آن تمسک شده است [۵] .
3ـ صلح امام حسن (ع) .
4ـ روایت صدوق (ره) از امام رضا (ع) در مورد حکم به استمرار آن چه عمر بر بنی تغلب حکم کرده بود [۶] .
صاحب جواهر درباره جواز مهادنه حکام جائر به این روایت استناد کرده است [۷].
پانوشت
- ↑ نهج البلاغه (صبحی صالح) : صفحه [۱]
- ↑ مجله فقه اهل بیت جلد 11 : صفحه 8
- ↑ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل جلد 11 : صفحه (43-44)
- ↑ مجله فقه اهل بیت جلد 11 جزء 8 : صفحه [۲]
- ↑ المبسوط فی فقه الامامیة جلد 2 جزء 51 : صفحه [۳]
- ↑ وسائل الشیعه جلد 11 جزء 117 : صفحه [۴]
- ↑ جواهرالکلام فی شرح الشرایع الاسلام جلد 21 جزء 312 : صفحه [۵]