دوران بین مشروط و مطلق
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
دوران بین مشروط و مطلق : تردید در تعلّق تکلیف به امر مشروط یا مطلق
دوران بین مشروط و مطلق، از مصادیق دوران بین اقل و اکثر بوده و عبارت است از شک در الزام به یکی از دو امری که رابطه آنها با یک دیگر رابطه مشروط و مطلق میباشد؛ یعنی معلوم نیست که الزام به ذات فعل تعلق گرفته یا به فعل مقید، مثل آن که مکلف میداند حاجی روز عید قربان باید حیوانی را قربانی کند، ولی نمیداند این قربانی مقید به سن خاصی است یا نه، و یا شک کند که امر به آزاد کردن مطلق رقبه شده یا رقبه مقید به ایمان، و یا شک کند طهارت لباس در نماز شرط است یا نه، یا شک کند وجوب نماز مطلق است یا مشروط به گفتن اقامه میباشد.
مرحوم ' آخوند ' میگوید: حکم دوران امر بین اشتراط و اطلاق همان حکم دوران امر بین اقل و اکثر ارتباطی است؛ بنابراین، در آن، برائت عقلی جاری نمیشود، ولی به برائت شرعی و نقلی میتوان تمسک کرد.
منابع
- کفایة الاصول : صفحه 417
- ایضاح الکفایة جلد 5 : صفحه 85
- ایضاح الکفایة جلد 5 : صفحه 58
- بدایع الافکار : صفحه 236
- تحریرالفصول جلد 6,5 : صفحه 688
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاحنامه
مترادفات
از واژه «دوران بین مشروط و مطلق» بجای واژههای زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه دوران بین مشروط و مطلق به زیرصفحه دوران بین مشروط و مطلق/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- اجود التقریرات جلد 2 : صفحه 222، 224، 286
- المحصول فی علم الاصول جلد 1 : صفحه 381
- المحصول فی علم الاصول جلد 3 : صفحه 556
- ایضاح الکفایة جلد 5 : صفحه 58، 85
- بدایع الافکار : صفحه 236
- تحریرالفصول جلد 5,6 : صفحه 688
- تحریرالفصول جلد 6,5 : صفحه 688
- تهذیب الاصول جلد 2 : صفحه 345
- حقایق الاصول جلد 2 : صفحه 330
- فرائد الاصول جلد 2 : صفحه 479
- فوائد الاصول جلد 3 : صفحه 421
- کفایة الاصول : صفحه 417