خطاب تعجیز
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
خطاب تعجیز : خطاب به قصد اعلان عجز مخاطب
«تعجیز» به معنای ناتوان کردن یا نسبت ناتوانی دادن به دیگران است.
در «خطاب تعجیز» گوینده، مخاطب را ناتوان میانگارد؛ مانند:
1. «وَإِن کُنتُمْ فِی رَیْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَی عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ»؛ «و اگر در آنچه بر بنده خود نازل کردهایم شک دارید پس اگر راست میگویید سورهای مانند آن بیاورید» (بقره// 23) .
خداوند مخاطبان خود را به تحدّی دعوت میکند و به آنها میفهماند که از آوردن یک سوره همانند قرآن عاجزند.
2. «فَادْرَؤُوا عَنْ أَنفُسِکُمُ الْمَوْتَ»؛ «پس مرگ را از خودتان دور سازید!» (آل عمران// 168) . آیه به انسانها میفهماند که نمیتوانند از مرگ خود جلوگیری کنند.
منابع
اصطلاحنامه
اعم
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه خطاب تعجیز به زیرصفحه خطاب تعجیز/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- آموزش علوم قرآن جلد 3 : صفحه 115
- اسباب النزول جلد 2 : صفحه 267
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 115
- الاعلام, قاموس التراجم لأشهر الرجال و النساءمن العرب و المستعربین و المستشرقین : صفحه 37
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 2 : صفحه 250
- البرهان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 267
- قرآن ثقل اکبر : صفحه 370
- محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة : صفحه 577