عملکردها

حصر موصوف برصفت

از دانشنامه علوم اسلامی

توضیح مفهومی

حصر موصوف برصفت : اختصاص موصوف به صفت معیّن و سلب سایر صفات از آن

حصر موصوف بر صفت، مقابل حصر صفت بر موصوف بوده و به این معنا است که موصوف از این صفت تجاوز نمی‌کند؛ یعنی موصوفِ این صفت است و موصوفِ برای صفت دیگری نیست، هر چند ممکن است این صفت برای موصوف دیگر هم ثابت باشد؛ مانند: ' و ما محمد الاّ رسول ' و ' انّما انت منذر '.

گاهی حصر موصوف بر صفت، به صورت مجاز و مبالغه است، مانند: ' انما زید عالم او مصلح ' که به رغم وجود صفات دیگری برای زید، متکلم مبالغه نموده و ادعا می‌کند که او هیچ صفتی غیر از ' عالم و مصلح بودن ' ندارد.

منابع

  1. محاضرات فی اصول الفقه جلد 5 : صفحه 141
  2. شرح اصول فقه جلد 1 : صفحه 272
  3. مبادی فقه و اصول : صفحه 247
  4. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «حصر موصوف برصفت» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

قصر موصوف بر صفت

اعم

حصر ( اصول فقه )

وابسته

حصر صفت بر موصوف ( اصول فقه )

منابع

  • شرح اصول فقه جلد 1 : صفحه 272
  • مبادی فقه و اصول : صفحه 247
  • محاضرات فی اصول الفقه جلد 5 : صفحه 141، 149