حرف تفشّی
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
حرف تفشّی : حرف «شین»؛ عامل انتشار هوا در فضای دهان هنگام تلفظ
«تفشّی» از جمله صفات فرعی حروف، و عبارت است از انتشار هوا در فضای دهان هنگام تلفظ حرف. حرف «ش» تنها حرف دارای این صفت است که هنگام تلفظ آن، هوا در دهان پخش می‌شود؛ به همین دلیل، آن را «حرف تفشی» خوانده‌اند.
برخی گفته‌اند تفشّی در 8 حرف: « م، ش، ث، ف، ر، ص، س، ض » است. تفشّی در میم به طریق غُنّه است، در شین و ثاء به انتشار است، در فاء به تأفّف است، در حرف راء به تکرار است، در حرف صاد و سین به صفیر است، و در حرف ضاد به طریق استطاله است.
نیز ر.ک:صفت تفشّی.
منابع
- التجوید : صفحه 20
- حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه 60
- الرائد فی تجوید القرآن : صفحه 50
- الموضع فی التجوید : صفحه 96