جلب ( مسابقه )

توضیح مفهومی

جَلَب: استقرار عامل زکات در مکانی و فرستادن کسی به محلّ مال متعلّق زکات برای انتقال آن به آن جا/ بانگ برآوردن بر اسب از پشت سر، هنگام مسابقه.

از آن به مناسبت در باب زکات و سبق و رمایه سخن گفته‏اند.

رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله - بنابر روایتی که از آن حضرت نقل شده - از جَلَب و جَنَب نهی کرده است. جَلَب همچون جَنَب) ر جَنَب (دو کاربرد دارد: یکی در مسئله زکات؛ بدین معنا که عامل زکات در نقطه‏ای استقرار می‏یابد و کسی را می‏فرستد تا اموال متعلّق زکات را جهت دریافت زکات آن بدان مکان منتقل کند، و دیگری در مسابقه؛ بدین گونه که کسی از پشت سر اسب مسابقه، بر او بانگ می‏زند تا سرعت بیشتر گیرد و تندتر بدود. 1

از آداب جمع آوری زکات آن است که عامل، همراه مالک در محلّ اموالی که زکات به آنها تعلّق گرفته حضور یابد و زکات را دریافت کند. 2

________________________________________

99

1. الحدائق الناضرة 100 /24؛ جواهر الکلام 2 229 /28. تذکرة الفقهاء 319 /5؛ جواهرالکلام 154 /15.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 98

اصطلاح‌نامه

یادداشت دامنه

از پشت سر راندن حیوان

اعم

احکام مسابقه

وابسته

جَنَب ( اسب یدکی مسابقه )

منابع

• جلد 4 : صفحه 320
• الاقناع فی حل الفاظ ابی شجاع جلد 2 : صفحه 250
• المجموع فی شرح المهذب جلد 15 : صفحه 155
• المغنی و الشرح الکبیرعلی متن المقنع جلد 11 : صفحه 139
• تحریرالاحکام (ط ج) جلد 3 : صفحه 165
• تذکرة الفقهاء (ط ق) جلد 2 : صفحه 372
• جامع المقاصد فی شرح القواعد جلد 8 : صفحه 339
• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 98
• کشاف القناع جلد 4 : صفحه 65