جستن منی

توضیح مفهومی

جَستن: جهیدن، پریدن.

عنوان یاد شده در بابهای طهارت، صلات، و نکاح آمده است.

از اسباب جنابت) ر جنابت (بیرون آمدن منیّ است. در فرض مشتبه شدن رطوبت بیرون آمده بین منیّ و سایر رطوبتها، خروج آن با جستن) دَفْق (از نشانه‏های منیّ دانسته شده است؛ هرچند در اینکه جستن به تنهایی نشانه است یا همراه با شهوت و سستی بدن و یا توأم با یکی از آن دو) شهوت یا سستی بدن (اختلاف است. 1

در بیمار، خروج با شهوت یا با سستی بدن - بنابر اختلاف اقوال - کافی است؛

________________________________________

88

چنان که بنابر تصریح برخی در زن نیز خروج با شهوت کفایت می‏کند. 2

در صدق عنوان باکره) ر باکره (بر دوشیزه‏ای که بکارتش بر اثر پریدن و مانند آن - و نه آمیزش - زایل شده اختلاف است3) ر پریدن (.

) ر خون جهنده (

1. جواهر الکلام 3 /3 و 13. 2 13 - 8؛ مستند الشیعة 256 /2؛ مستمسک العروة 3 15 /3. جامع المقاصد 120 /12؛ مسالک الافهام 165 - 164 /7.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 87

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «جستن منی» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

تدفق، دفق

اعم

صفات منی

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 87