توسل ( فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
توسّل
توسّل: وسیله جستن.
توسل عبارت است از وسیله جستن جهت تقرّب به خداوند متعال که در قرآن کریم بدان امر شده است. 1 وسیله، چیزی است که متوسل شونده با آن به مقصود خود دست مییابد. از این عنوان به مناسبت در باب صلات بحث شده است.
انواع وسیله: آنچه که موجب تقرّب بنده به خداوند گردد - که در قرآن
از آن به »باب« نیز تعبیر شده است) وَأْتُواْ الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوابِهَا (2 - وسیله شمرده میشود؛ از اعمال صالح گرفته تا اسماء الهی، معصومان علیهم السّلام، عالمان ربّانی، مؤمنان کامل و آنچه نزد خداوند دارای قداست و عظمت است، مانند قرآن کریم و تربت سید الشهداء علیه السّلام. 3
حکم: توسل به آنچه که از نظر شرع یا عقل موجب تقرّب به خداوند میگردد - بویژه توسل به رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و ائمّه اطهار علیهم السّلام بخصوص امام زمان عجلّ اللَّه تعالی فرجه الشّریف - امری مطلوب و مستحب4 و مورد توصیه قرآن کریم است. 5 در روایاتِ رسیده از ائمّه علیهم السّلام آمده است: مراد از »وسیله« در آیه شریفه »وَابْتَغُواْ إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ«6 ما هستیم7 و ماییم »ابواب« خداوند8 و ماییم اسماء حسنای الهی که خداوند به بندگانش امر کرده9 او را بدانها بخوانند. 10
1. مائده/ 2 35. بقره/ 3 189. تفسیر الصافی 4 33 /2. کشف الغطاء 5 500 /3. مائده/ 35؛ بقره/ 6 189. مائده/ 7 35. دلائل الإمامة/ 8 114. تفسیر عیاشی 9 86 /1. اعراف/ 180؛ اسراء/ 10 110. تفسیر عیاشی 42 /2.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 663
اصطلاح‌نامه
اعم
اخص
- توسل به ظالم
- به لحاظ عصمت:
- توسل به ائمه ( ع )، توسل به نبی (ص)
== منابع ==index.php?catid=50