تنوین ( فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
تنوین: نون ساکن در آخر کلمه.
تنوین، نون ساکنی است که در تلفظ به حرکت آخر کلمه افزوده میشود و در نوشتار به صورت دو پیش) -ظŒ (در حالت رفع، دو زبر) -ظ‹ (در حالت نصب و دو زیر) -ظچ (در حالت جَرّ، در آخر کلمههای عربی میآید. از آن به مناسبت در باب صلات سخن رفته است.
ادغام تنوین و نون ساکن در حروف یرملون) ی، ر، م، ل، و، ن (واجب نیست، برخی ادغام را بنابر احتیاط، لازم دانستهاند. 1 اظهار تنوین) ادای حرف بدون غُنّه (قبل از حروف حلقی) ا، ح، خ، ع، غ، ه (و قلب آن به میم قبل از 'با' و اخفای آن) حالتی بین اظهار و ادغام همراه با غُنّه (قبل از حروف دیگر، سزاوار است، لیکن واجب نیست. 2
1. العروة الوثقی) و حواشی (655 /1؛ مستند العروة) الصلاة (2 473 /3. العروة الوثقی 656 /1.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 648