تأخیر بیان از وقت خطاب
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
تأخیر بیان از وقت خطاب : تأخیر در بیان رافعِ اجمال خطاب تا بعد از وقت خطاب
با توجه به این که زمان صدور حکم شرعی از سوی شارع را ' وقت خطاب ' و زمان لزوم عمل به آن را ' وقت حاجت ' میگویند، از دیرباز این سؤال در میان اصولیها مطرح بوده که آیا تأخیر بیان از وقت خطاب جایز است یا نه؛ برای مثال، مولا در اول ماه میگوید: در روز دهم ماه کاری را برایم انجام دهید و در روز هشتم ماه میگوید: منظورم از آن کار، خریدن فلان کتاب است. در میان اصولیون در باره جواز چنین عملی سه دیدگاه وجود دارد:
1. عدهای به جواز تأخیر بیان از وقت خطاب معتقد هستند؛
2. جمعی به عدم جواز تأخیر بیان از وقت خطاب معتقدند؛
3. برخی به تفصیل معتقد شدهاند.
به نظر مشهور اصولیون، تأخیر بیان از وقت خطاب، به دلیل وقوع آن در اوامر عرفی و عقلایی مطلقا جایز است [۱].
پانوشت
منابع
- معارج الاصول : صفحه 110
- الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 228
- معالم الدین و ملاذ المجتهدین : صفحه 157
- مبادی الوصول الی علم الاصول : صفحه 161
- الذریعة الی اصول الشریعة جلد 1 : صفحه 362
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاحنامه
اعم
وابسته
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه تأخیر بیان از وقت خطاب به زیرصفحه تأخیر بیان از وقت خطاب/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- اصول الاستنباط : صفحه 174
- اصول السرخسی جلد 2 : صفحه 28، 31
- الاحکام فی اصول الأحکام جلد 2 : صفحه 30، 37
- الذریعة الی اصول الشریعة جلد 1 : صفحه 362، 363، 376، 380، 382، 386
- الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 228
- الفوائد الحائریة : صفحه 359
- اللمع فی اصول الفقه : صفحه 159
- المحصول فی علم اصول الفقه جلد 3 : صفحه 199
- قوانین الاصول جلد 1 : صفحه 341
- مبادی الوصول الی علم الاصول : صفحه 161
- معارج الاصول : صفحه 110، 111
- معالم الدین و ملاذ المجتهدین : صفحه 157