بلاغت امام جمعه
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
بلاغت: رسا بیان کردن مقصود.
بلاغت در سخن آن است که گوینده، مراد خود را برای مخاطب، گویا و رسا بیان کند. برای این مقصود لازم است از واژههای مأنوس نزد مخاطب و مطابق با معنا و مراد و متناسب با اقتضای مقام، استفاده کند. 1 به کسی که با بهرهگیری از این ویژگیها سخن میگوید 'بلیغ' گفته میشود. این عنوان به مناسبت در باب صلات به کار رفته است.
خطیب جمعه مستحب است بلیغ باشد. 2
1. مجمع البحرین/ واژه 'بلغ' × 2. فقه الصادق 186 /5.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 128
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
منابع
- البیان : صفحه 104
- الدروس الشرعیة فی فقه الامامیة جلد 1 : صفحه 188
- الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة جلد 1 : صفحه 661
- المبسوط فی فقه الامامیة جلد 1 : صفحه 148
- ایضاح الفوائد فی شرح اشکالات القواعد جلد 1 : صفحه 122
- تحریرالوسیله جلد 1 : صفحه 235
- جامع المقاصد فی شرح القواعد جلد 2 : صفحه 403
- جواهرالکلام فی شرح الشرایع الاسلام جلد 11 : صفحه 329
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 128
- مجمع الفائدة و البرهان جلد 2 : صفحه 388
- مهذب الاحکام جلد 9 : صفحه 86
- نهایة الاحکام فی معرفة الاحکام جلد 2 : صفحه 40