اماله صغرا
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
اماله صغرا : تلفظ فتحه بین فتحه و کسره، و تلفظ الف بین الف و یا
اماله صغرا، مقابل اماله کبرا و آن‌جایی است که فتحه و الف اندکی به سمت کسره و «یا» میل داده شوند؛ یعنی بین فتحه و کسره، و بین الف و «یا» تلفظ می‌شود؛ مانند:
1. «انا» و «کتاب» که فتحه مابعد کسره در دو کلمه اماله می‌گردد؛ 2. «حیوة» که الف مقصوره مابعد «یاء» اماله می‌شود؛ 3. «عالم» که الف ماقبل کسره اماله می‌گردد.
منظور از اماله صغرا، عدم اشباع فتحه ماقبل الف خواهد بود که همان ترقیق الف مدّی است. به اماله صغرا، اماله بین بین، اماله متوسط، تقلیل و تلطیف نیز می‌گویند.
منابع
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «اماله صغرا» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید: