افتا ( اصول فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
افتا ( اصول فقه ) : استنباط و بیان حکم شرعی بعد از در خواست مقلِّد
افتا، مصدر باب افعال و به معنای فتوا دادن و بیان رأی و نظر است و در اصطلاح، به معنای عملیاتی است که فقیه جامع الشرایطی که دارای منصب افتا است، بعد از استفتای (طلب فتوا) مقلدها از او، انجام میدهد و در ضمن آن، حکم موضوع یا واقعه مورد سؤال را از منابع اصلی (مصادر تشریع) استنباط کرده و آن را برای مقلدها، بیان مینماید.
منصب افتا از منصبهای فقیه جامع الشرایط است.
نکته:
افتا اخص از اجتهاد بوده و به معنای استنباط حکم در موردی است که از مفتی درباره آن استفتا شده باشد، اما اجتهاد، فراگیرتر و به معنای استنباط حکم است، چه در مورد آن سؤال شده باشد و چه نشده باشد.
پانوشت
منابع
- الاجتهاد اصوله و احکامه : صفحه 229
- اصول الفقه : صفحه 376
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاحنامه
وابسته
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه افتا ( اصول فقه ) به زیرصفحه افتا ( اصول فقه )/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- اصول الفقه الاسلامی جلد 2 : صفحه 1156
- اصول الفقه : صفحه 376
- الاجتهاد اصوله و احکامه : صفحه 229
- الاصول العامة للفقه المقارن : صفحه 609، 611، 629
- المحصول فی علم اصول الفقه جلد 6 : صفحه 69
- المحکم فی اصول الفقه جلد 6 : صفحه 308
- بحوث فی علم الاصول جلد 4 : صفحه 10
- تسدید الاصول جلد 2 : صفحه 543
- تهذیب الاصول جلد 2 : صفحه 507، 508
- زوائد الاصول : صفحه 428
- عدة الاصول (ط.ق) جلد 1 : صفحه 357
- قوانین الاصول جلد 2 : صفحه 135
- کفایة الاصول : صفحه 507، 508، 541
- نهایة الافکار جلد 4 : صفحه 244
- نهایة الافکار جلد 4 جزء -2 : صفحه 244
- نهایة الافکار جلد 4-2 : صفحه 244