اطلاق مفعول بر فاعل
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
اطلاق مفعول بر فاعل : ذکر صیغه اسم مفعول و اراده اسم فاعل؛ از اقسام مجاز لغوی
«اطلاق مفعول بر فاعل» از اقسام مجاز لغوی و به معنای استعمال صیغه اسم مفعول به جای صیغه اسم فاعل است؛ مانند:
1. «إِنَّهُ کَانَ وَعْدُهُ مَأْتِیًّا»؛ «در حقیقت وعده او انجامشدنی است» (مریم// 61) . در این آیه «مأتیاً» به معنای «آتیاً» آمده است.
2. «حِجَابًا مَّسْتُورًا»؛ «پردهای پوشیده» (اسرا// 45) . در این آیه، «مستوراً» به معنای «ساتراً» به‌کار رفته است.
منابع
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه اطلاق مفعول بر فاعل به زیرصفحه اطلاق مفعول بر فاعل/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.