اطلاق صفت مشبهه بر مفعول
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
اطلاق صفت مشبهه بر مفعول : ذکر صفت مشبهه و اراده اسم مفعول؛ از اقسام مجاز لغوی
از اقسام مجاز لغوی، به کارگیری صفت مشبهه به جای اسم مفعول است. برخی از علمای بیان، آن را از علاقات مجاز شمرده‌اند؛ مانند: «وَکَانَ الْکَافِرُ عَلَی رَبِّهِ ظَهِیرًا»؛ «و کافر همواره در برابر پروردگار خود همپشت (شیطان) است» (فرقان// 55) . در این آیه شریفه «ظهیراً» به معنای «مظهوراً فیه» آمده است.
منابع
اصطلاح‌نامه
اعم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه اطلاق صفت مشبهه بر مفعول به زیرصفحه اطلاق صفت مشبهه بر مفعول/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.