اطلاق ثبوتی
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
اطلاق ثبوتی : اطلاق به حسب عالم لحاظ و مقام ثبوت
لحاظ اطلاق در دو مقام امکان پذیر است:
1. مقام ثبوت یا عالم واقع؛
2. مقام اثبات یا مقام اقامه دلیل.
اطلاق ثبوتی به معنای عدم لحاظ قید در عالم واقع و ثبوت است؛ یعنی در عالم واقع قبل از بیان ' دلیل لفظی ' ماهیت بدون لحاظ هر گونه قیدی در نظر گرفته شود؛ برای مثال، متکلم مفهوم ' رقبه ' را بدون در نظر گرفتن قید ' مؤمنه ' و ' کافره ' در عالم ذهن و واقع، لحاظ کند.
درتعیین نوع تقابل بین اطلاق و تقیید ثبوتی، دو دیدگاه وجود دارد:
1. تقابل تناقض، مثل: تقابل بصر و عدم بصر؛
2. تقابل عدم و ملکه، مثل: تقابل عمی و بصر.
منابع
- دروس فی علم الاصول جلد 1 : صفحه 237
- مفاتیح الاصول : صفحه 206
- محاضرات فی اصول الفقه جلد 5 : صفحه 364
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه اطلاق ثبوتی به زیرصفحه اطلاق ثبوتی/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.