اطلاق اماکنی

توضیح مفهومی

اطلاق اماکنی : شمول حکم بر فرد در همه مکان‌ها

اطلاق اماکنی، از اقسام اطلاق احوالی است و آن، در موردی است که مطلق، فردی از افراد ماهیت معنایی جزئی می‌باشد ـ در مقابل موردی که مراد از مطلق، خود ماهیت می‌باشد که معنایی کلی است و شمول افرادی دارد ـ و شمول در آن بر حسب تمام مکان هایی است که ممکن است فرد در آنها قرار گیرد، مانند: ' اکرم زیدا '؛ یعنی زید را اکرام کن، چه در خانه، چه در مدرسه و چه در غیر آنها؛ در مقابل جمله ' اکرم زیدا اذا کان فی المدرسة ' که اکرام در مکانی خاص، مورد نظر متکلم است.

منابع

1. الاصول جلد 5 : صفحه 65
2. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

اعم

اطلاق احوالی

وابسته

اطلاق ازمانی، اطلاق شرایطی

منابع

• الاصول جلد 5 : صفحه 65