عملکردها

اسوه غرماء

از دانشنامه علوم اسلامی

توضیح مفهومی

اُسوه غرماء: مال متعلّقِ حق طلبکاران.

مراد از اسوه، مالی است که بستانکاران به نسبت حق خود، در آن سهیم هستند و حاکم آن را به نسبت سهم هر یک، میان ایشان تقسیم می‌کند. اسوه، گاهی نیز وصف شخصی قرار گرفته و گفته می‌شود ' اُسوَةٌ مع الغُرَماء ' که منظور یکی از بستانکاران است.

عنوان یاد شده به مناسبت در باب هایی مانند حج، تفلیس و مضاربه آمده است.

مال در دو صورت اسوه غرما قرار می‌گیرد:

1. پس از حکم حاکم به ممنوعیّت فرد ورشکسته از تصرف در اموالش (--' حجر) که در این صورت، مال مفلّس به نسبت سهم هر یک از طلبکاران، میان آنان تقسیم می‌شود 1 (--' تفلیس) .

2. پس از مرگ بدهکار که در این صورت، آن مقدار از ترکه (--' ترکه) که مقابل بدهی وی قرار دارد، اسوه غرما است. 2

1 - جواهر الکلام 25 295 و 308.

2 - 17 318 و 25 29.

منابع

  1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 490

اصطلاح‌نامه

اعم

مال مشترک

وابسته

طلب کار

منابع

  • جواهرالکلام فی شرح الشرایع الاسلام جلد 17 : صفحه 490
  • فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 490