اسم مکان
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
اسم مکان : اسم دلالت کننده بر محل وقوع فعل
اسم مکان، اسمی است که بر محل وقوع فعل دلالت می‌کند، مانند: ' مجلس ' که بر محل نشستن، و ' مسجد ' که بر محل سجده دلالت می‌کند.
در مورد اسم مکان، برخی اشکال کرده‌اند که: بعضی از مکان‌ها ممکن است هیچ گاه به مبدأ، متلبس نگردد تا این که انقضای مبدأ نسبت به آن تصور شود و در نتیجه، مشمول بحث مشتق گردد؛ برای مثال، امکان دارد مکانی (مانند محبس و مسجد) را برای زندانی کردن متخلف و یا عبادت کردن نمازگزار معین کنند، ولی ممکن است حتی یک نفر به حبس و یا به مسجد نرود، در نتیجه، چگونه انقضای مبدأ در این مکان‌ها متصور است؟
به این اشکال، چنین جواب داده شده که: در اسم مکان، صرف آماده نمودن (شأنیت) محل برای عمل خاص، کافی است؛ یعنی مسجد مکانی است که برای سجده کردن و محبس مکانی است که برای زندانی کردن افراد متخلف در آن، آماده گردیده است.
منابع
- الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 58
- لغت نامه دهخدا جلد 2 : صفحه (2184-2185)
- سیری کامل در اصول فقه جلد 2 : صفحه (574-575)
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
اعم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه اسم مکان به زیرصفحه اسم مکان/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- اصول الفقه جلد 1 : صفحه 60
- الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 58
- تهذیب الاصول جلد 1 : صفحه 110
- سیری کامل در اصول فقه جلد 2 : صفحه (574-575)
- لغت نامه دهخدا جلد 2 : صفحه (2184-2185)