عملکردها

استعمال لفظ در معنای واحد

از دانشنامه علوم اسلامی

توضیح مفهومی

استعمال لفظ در معنای واحد : اطلاق لفظ و اراده معنای واحد

استعمال لفظ در معنای واحد، به معنای اطلاق لفظ و اراده یک معنا، از آن است، چه این که لفظ، دارای معنای دیگری نیز باشد - مانند لفظ مشترک - و چه این که معنای دیگری نداشته باشد.

نکته:

اصل اولی در استعمال، استعمال لفظ در معنای واحد است، مگر این که قرینه‌ای بر خلاف آن باشد.

منابع

  1. المنطق : صفحه 39
  2. مفاتیح الاصول : صفحه 80
  3. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «استعمال لفظ در معنای واحد» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

استعمال لفظ در یک معنا

اعم

استعمال لفظ در معنا

وابسته

استعمال لفظ در معانی متعدد

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه استعمال لفظ در معنای واحد به زیرصفحه استعمال لفظ در معنای واحد/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

  • اصول الفقه جلد 1 : صفحه 39
  • المنطق : صفحه 39
  • شرح اصول فقه جلد 1 : صفحه 84
  • مفاتیح الاصول : صفحه 80