استحباب مولوی
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
استحباب مولوی : استحبابِ ناشی از تعلّقِ طلب غیر اکید شارع
استحباب مولوی، مقابل استحباب ارشادی می‌باشد و آن، استحبابی است که مولا مکلف را به خاطر مصلحتی که در متعلق آن وجود دارد، به انجام آن بعث و تشویق می‌نماید و به همین خاطر، برای به جا آوردن آن ثواب تعیین نموده است، هر چند برای ترک آن، عقاب مقرر نکرده است.
در استحباب مولوی، به خاطر این که امر مولا به آن تعلق گرفته، می‌توان آن امر را قصد نمود و با قصد قربت، عمل در زمره اعمال عبادی قرار می‌گیرد؛ به خلاف استحباب ارشادی که با قصد امر، آن فعل، عبادی نمی‌شود، زیرا فرمان دهنده آن در حقیقت عقل است و مولا به حکم عقل ارشاد می‌نماید.
منابع
- الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی جلد 3 : صفحه 165
- دروس فی علم الاصول جلد 2 : صفحه 344
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه استحباب مولوی به زیرصفحه استحباب مولوی/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.