احتضار ( فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
احتضار: حالت حضور مرگ، در آستانه مرگ قرار گرفتن.
به شخصی که چنین حالتی دارد ' محتضر ' گویند و در باب طهارت از آن بحث شده است.
احتضار دارای احکام واجب، مستحب و مکروه است که به مجموع آن آداب احتضار نیز گفته شده است.
به مشهور نسبت داده شده که بر همگان واجب کفایی (--' وجوب کفایی) است مسلمانی را که در حال جان دادن است - خواه مرد باشد یا زن، بزرگ باشد یا کودک، آزاد باشد یا برده - به گونه‌ای که کف پاهایش به سمت قبله باشد، بخوابانند.
تلقین (--' تلقین) محتضر و در صورت سخت جان دادن، انتقال او به جایی که در آن جا نماز می‌گزارده و تلاوت قرآن به ویژه سوره‌های ' یس '، ' صافّات ' و ' احزاب ' بر بالین او مستحب است. 1 در مقابل، حضور جُنُب (--' جُنُب) و حائض (--' حیض) نزد محتضر، تنها گذاشتن زن‌ها نزد وی، نهادن چیز آهنی بر شکمش، گریه کردن و سخن گفتن زیاد نزد او مکروه است. 2
1 - جواهر الکلام 4 6 - 21.
2 - توضیح المسائل مراجع م 54.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 267
اصطلاح‌نامه
یادداشت دامنه
حالت حضور مرگ و در آستانه مرگ قرار گرفتن .
مترادفات
از واژه «احتضار ( فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه احتضار ( فقه ) به زیرصفحه احتضار ( فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.