اباحه مالکی
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
اباحه مالکی: اباحه از طرف مالک.
تصرف در مال کسی با اذن یا رضایت او مباح است. به این اباحه چون از سوی مالک است، اباحه مالکی گفته میشود، مانند اباحه خوردن غذای میهمانی از سوی میزبان. به نظر برخی اباحه حاصل از معاطات (--» معاطات) بنا بر این که مفید اباحه باشد نه ملک، اباحه مالکی است. 1
این اباحه اگر از طرف مالک انشا شود، اباحه انشایی (--» اباحه انشایی) و اگر از قرائن و شواهد حالیّه فهمیده شود، اباحه تقدیری (--» اباحه تقدیری) نام دارد. 2
گاه از اباحه مالکی معنای دیگری اراده میشود که استناد اباحه به ملکیّت است. به این معنا که برای هر مالکی انواع تصرفات در ملکش جایز و مباح است پس این جواز مستند به ملکیّت مالک میباشد. 3 (--» اباحه)
1 - مصباح الفقاهة 2 224 - 225.
2 - فقه الصادق 24 93 و حاشیة المکاسب (اصفهانی) 2 130.
3 - الموسوعة الفقهیة المُیَسَّرة 1 445.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 208
اصطلاحنامه
یادداشت دامنه
اباحه از طرف مالک
اعم
وابسته
== منابع ==magshow.php?kind=189
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 208