آیه کتمان ( فقه)
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
آیه کتمان
آیه کتمان: آیه 159 سوره بقره.
از آیه « اِنَّ الَّذِینَ یَکتُمُونَ مَا اَنزَلنَا مِنَ البَیِّنَاتِ وَ الهُدَی مِن بَعدِ مَا بَیَّنَاهُ لِلنَّاسِ فِی الکِتَابِ اُولئِکَ یَلعَنَهُمُ اللهُ وَ یَلعَنَهُمُ اللّعِنُونَ » حرمت کتمان علم و شهادت و ترک امر به معروف و نهی از منکر با تحقق شرایط آن،
وجوب صدور حکم بر حاکم شرع در مقام مرافعه و دعوا و فتوا دادن بر مجتهد جامع الشرایط به هنگام استعلام و سؤال از ایشان و جواز لعن کتمان کننده حق استفاده شده است. 1
1 - جواهر الکلام 21 403؛ زبدة البیان 870 و مسالک الافهام (کاظمی) 4 25.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 186