آیه رکون
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
آیه رُکون: آیه 113 سوره هود.
به آیه « وَ لا تَرکَنُوا اِلَی الَّذِینَ ظَلَموُا فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ... » بر حرمت گرایش و میل به حاکمان ستمگر، هر چند به مقدار اندک، استدلال شده است که پذیرش پست و منصب از سوی حاکم جائر و دوستی با او و خشنودی و رضایت از اعمال وی و حتی دوست داشتن بقای او، هر چند برای زمانی کوتاه، از مصادیق آن به شمار می‌رود. مراد از رکون، میل اندک است. 1
به جمله « فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ » بر گناه کبیره بودن رکون به ستمگران استناد شده است 2 (--» گناه کبیره) .
1 - زبدة البیان 504 - 507.
2 - جواهر الکلام 13 312.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 1779