آیه جزای فحشا
از دانشنامه علوم اسلامی
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
آیه جزای فحشا : آیه 15 سوره نساء، در باره مجازات زنان زناکار
به آیه 15 سوره نساء 'آیه جزای فحشاء' می‌گویند: «وَاللاَّتِی یَأْتِینَ الْفَاحِشَةَ مِن نِّسَآئِکُمْ فَاسْتَشْهِدُواْ عَلَیْهِنَّ أَرْبَعةً مِّنکُمْ فَإِن شَهِدُواْ فَأَمْسِکُوهُنَّ فِی الْبُیُوتِ حَتَّیَ یَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ یَجْعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِیلاً»؛ «و از زنان شما کسانی که مرتکب زنا میشوند چهار تن از میان خود (مسلمانان) بر آنان گواه گیرید پس اگر شهادت دادند آنان ( زنان) را در خانه‌ها نگاه دارید تا مرگشان فرا رسد یا خدا راهی برای آنان قرار دهد».
واژه 'فاحشه' در اصل به معنای کار یا گفتار بسیار زشت است و اگر در باره 'زنا' و عمل منافی عفت به کار می‌رود نیز به همین مناسبت است. غالب مفسران گفته‌اند این آیه به مجازات زنان شوهرداری اشاره دارد که به فحشا آلوده می‌شدند، و کیفر آنان پس از اثبات جرم، تا فرا رسیدن مرگ آنان، زندانی شدن در خانه‌ها بود (حبس ابد) . این قانون (حبس ابد) با قانون رجم (سنگسار) نسخ شد، و یا به تعبیر برخی از دانشمندان، قانون 'حبس ابد' به قرینه + (ظژوْ یَجْعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِیلاً» قانونی موقت بود که سپس قانون دائم رجم، برای زنای محصنه از ناحیه شرع مقدس تشریع شد. بنابراین، آیه جلد و قانون رجم ناسخ آیه جزای فحشا نیست؛ بلکه مبین آن است. برخی مانند ابومسلم اصفهانی، 'فاحشه' در این آیه را به 'مساحقه' تطبیق کرده‌اند؛ ولی این قول، مخالف اجماع مفسّران است.
منابع
- تفسیر نمونه جلد 3 : صفحه (306-308)
- المیزان فی تفسیر القرآن جلد 4 : صفحه 233
- التمهید فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 301
اصطلاح‌نامه
اعم
اخص
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه آیه جزای فحشا به زیرصفحه آیه جزای فحشا/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.