ذوالید

توضیح مفهومی

ذوالید: متصرّف در چیزی.

به کسی که نسبت به چیزی استیلا و سلطنت دارد ذوالید گویند. 1

استیلا بر چیزی نشانه مالکیت آن است2) ر قاعده ید (. چنان که قول صاحب ید نسبت به طهارت و نجاست چیزی که بر آن استیلا دارد؛ خواه به نحو مالکانه یا غیر مالکانه، بنابر قول مشهور پذیرفته است3) ر قاعده حجیت قول ذی الید (.

1. فقه الشیعة161/6؛ شرح تبصرة المتعلمین) القضاء (/ 2 178. الخلاف 348 /6؛ غایة الآمال 3 10 /1. التعلیقة الإستدلالیة علی تحریر الوسیلة 66 /1؛ المعالم الزلفی/ 489؛ اوثق الوسائل/ 542؛ العمل الأبقی 163 /1؛ القواعد الفقهیة) بجنوردی (160 /1.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 716

اصطلاح‌نامه

اعم

انسان ( فقه )

وابسته

ید(استیلا)

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 716