عملکردها

دیاثت

از دانشنامه علوم اسلامی

نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۴:۳۰ توسط Hashemi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

توضیح مفهومی

دیاثت: بی غیرت بودن.

به مرد بی غیرت، دیّوث گویند. برخی، دیوّث را به کسی که مردان بیگانه را بر همسرش وارد می‏کند تعریف کرده‏اند. 1 از احکام آن در باب شهادات و حدود سخن رفته است.

دیاثت از گناهان کبیره) ر گناه کبیره (است و شهادت دیوث پذیرفته نیست. 2 در روایتی آمده است که دیوث بوی بهشت را استشمام نمی‏کند. 3

نسبت دیاثت دادن به دیگری - مثل آنکه او را دیوث خطاب کند - در صورتی که مفاد آن از منظر عرف، قذف) ر قذف (باشد، موجب ثبوت حدّ قذف و در غیر این صورت، موجب ثبوت تعزیر) ر تعزیر (است. 4

1. الروضة البهیة 3 129 /3. 2 172 /9. وسائل الشیعة 4 327 /20. جواهر الکلام 409 /41؛ مسالک الافهام 432 /14.

منابع

  1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 676

اصطلاح‌نامه

اعم

گناه ( فقه )

وابسته

دیوث ( فقه )

منابع

  • الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة جلد 3 : صفحه 129
  • فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 676