عملکردها

حاکم ( اصول فقه )

از دانشنامه علوم اسلامی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۲:۳۱ توسط Hashemi (بحث | مشارکت‌ها) (۱ نسخه واردشده)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

توضیح مفهومی

حاکم ( اصول فقه ) : انشا کننده حکم

حاکم، در لغت به معنای حکم کننده است و در اصطلاح، به کسی گفته می‌شود که از سر قدرت، انشای حکم می‌کند؛ یعنی حکم را در عالم اعتبار ایجاد می‌نماید.

در اسلام حاکم بالاصالة خدای متعال است؛ ' ان الحکم الا لله ' [۱] و در این مورد هیچ اختلافی میان مسلمانان وجود ندارد.

البته پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) و مجتهدان جامع الشرایط نیز حاکم هستند، ولی حاکم بودن آنها به ترتیب در طول حاکمیت خداوند قرار دارد.

پانوشت

  1. القرآن الکریم سوره 6 ، آیه 57

منابع

  1. اصول الفقه الاسلامی جلد 1 : صفحه 115
  2. اصول الفقه جلد 1 : صفحه 145
  3. تقنین اصول الفقه : صفحه 28
  4. فرهنگ معارف اسلامی جلد 2 : صفحه 224
  5. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «حاکم ( اصول فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

مُنشیء حکم

اعم

ارکان حکم

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه حاکم ( اصول فقه ) به زیرصفحه حاکم ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

  • اصول الفقه الاسلامی جلد 1 : صفحه 115
  • اصول الفقه جلد 1 : صفحه 145
  • الاحکام فی اصول الأحکام جلد 1 : صفحه 72
  • القرآن الکریم سوره 6 ، آیه 57
  • القواعد و الفوائد جلد 1 : صفحه 222
  • المحکم فی اصول الفقه جلد 6 : صفحه 69
  • تقنین اصول الفقه : صفحه 28
  • تهذیب الاصول جلد 2 : صفحه 506
  • فرهنگ معارف اسلامی جلد 2 : صفحه 224
  • نهایة الافکار جلد 4 جزء -2 : صفحه 210
  • نهایة الافکار جلد 4-2 : صفحه 210