عملکردها

عظیم (قرآن)

از دانشنامه علوم اسلامی

نسخهٔ تاریخ ‏۳ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۵:۳۰ توسط Admin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

توضیح مفهومی

عظیم (قرآن) : یکی از اوصاف قرآن

«عظیم» صفت مشبهه و به معنای بزرگ است، و گویا ریشه آن «عظم» به معنای استخوان باشد، چون بزرگی موجودات استخواندار به بزرگی استخوان آنان بستگی دارد و وقتی گفته می‌شود «عظم الشیء» یعنی بزرگ‌استخوان شد، و سپس عظمت به معنای مطلق بزرگی نقل و تعمیم داده شده است. این واژه، ابتدا در اشیای محسوس و سپس در امور اعتباری و معنوی به کار رفته است.

«عظیم» از نام‌ها و صفات قرآن است: «وَلَقَدْ آتَیْنَاکَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ»؛ «ما به تو سوره حمد و قرآن عظیم دادیم» (حجر// 78) .

وصف قرآن شریف به «عظیم» هم به لحاظ حقیقت آن است که مرتبه‌ای از علم الهی است و هم به لحاظ اهمیتش در تکامل انسان. برخی معتقدند: علت این که خداوند قرآن را به صفت عظمت یاد کرده، این است که همه امور دین را به نحو اختصار، با بهترین نظم و تمامترین معنی، در بردارد.

منابع

  1. تاج العروس من جواهر القاموس جلد 17 : صفحه 487
  2. لسان العرب جلد 12 : صفحه 409
  3. قرآن شناسی جلد 1 : صفحه 59
  4. تاریخ جمع قرآن : صفحه 10
  5. تاریخ قرآن : صفحه 32
  6. هفده گفتار در علوم قرآن : صفحه 39
  7. شناخت نامهای قرآن : صفحه 127
  8. شناختی از قرآن : صفحه 11
  9. المفردات فی غریب القرآن : صفحه 343
  10. مجمع البیان فی تفسیر القران جلد 6 : صفحه 130

اصطلاح‌نامه

اعم

اسامی و صفات قرآن

منابع

  • المفردات فی غریب القرآن : صفحه 343
  • تاج العروس من جواهر القاموس جلد 17 : صفحه 487
  • تاریخ جمع قرآن : صفحه 10، 11
  • تاریخ قرآن : صفحه 32
  • شناخت نامهای قرآن : صفحه 127
  • شناختی از قرآن : صفحه 11
  • قرآن شناسی جلد 1 : صفحه 59
  • لسان العرب جلد 12 : صفحه 409
  • لسان العرب جلد 9 : صفحه 278
  • مجمع البیان فی تفسیر القران جلد 6 : صفحه 130
  • هفده گفتار در علوم قرآن : صفحه 39