مهیمن (قرآن)
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
مهیمن (قرآن) : یکی از اوصاف قرآن
«مهیمن» به معنای حافظ، شاهد، مراقب، امین، نگهبان و ایمنیبخش، و یکی از اسامی و صفات قرآن است: «وَأَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتَابِ وَمُهَیْمِنًا عَلَیْهِ»؛ «و این کتاب قرآن را به حق بر تو نازل کردیم؛ در حالی که کتب پیشین را تصدیق میکند و حاکم بر آنها است» (مائده// 48) .
قرآن، حافظ کتابهای گذشته است و اصل وجود آنها را تثبیت و تصدیق میکند و مراقب است و بر آنها اشراف دارد، و در نتیجه میتواند بعضی از احکام آنها را نسخ و بعضی دیگر را امضا و تثبیت کند و هر غلط و تحریف راه یافته در آنها را بیان میکند.
واژه «مهیمن» دو بار در قرآن به کار رفته است؛ یکی آیه فوق که به عنوان وصف قرآن است، و دیگری در آیه 23 سوره حشر که وصف خداوند متعالی قرار گرفته است.
منابع
- جمال القراء و کمال الاقراء جلد 1 : صفحه 175
- لسان العرب جلد 13 : صفحه 23
- تاج العروس من جواهر القاموس جلد 18 : صفحه 588
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 280
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 183
- قرآن شناسی جلد 1 : صفحه 64
- مجمع البیان فی تفسیرالقرآن جلد 3 : صفحه (347-349)
- تفسیر نمونه جلد 4 : صفحه 400
اصطلاحنامه
اعم
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه مهیمن (قرآن) به زیرصفحه مهیمن (قرآن)/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 179، 183
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 280
- البرهان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 351
- تاج العروس من جواهر القاموس جلد 18 : صفحه 588
- تاریخ جمع قرآن : صفحه 7
- تاریخ قرآن : صفحه 32
- تفسیر نمونه جلد 4 : صفحه 400
- جمال القراء و کمال الاقراء جلد 1 : صفحه 175
- شناخت قرآن از رهگذر قرآن : صفحه 145
- فرقه های اسلامی جلد 5 : صفحه 348
- قرآن شناسی جلد 1 : صفحه 64
- لسان العرب جلد 13 : صفحه 23
- لسان العرب جلد 15 : صفحه 139
- مجمع البیان فی تفسیرالقرآن جلد 3 : صفحه (347-349)