ترکیب اتحادی ( اصول فقه )

توضیح مفهومی

ترکیب اتحادی ( اصول فقه ) : ترکیبِ از بین برنده وجود استقلالی اجزا

ترکیب اتحادی، مقابل ترکیب انضمامی است و به ترکیبی گفته می‌شود که اجزای آن، به طور جداگانه وجود مستقلی ندارند؛ به بیان دیگر، ترکیب اتحادی، میان دو یا چند امری است که در تقرر وجودی، متحد باشند؛ یعنی همه به یک وجود، موجود باشند، مانند: نوع، که مرکب از جنس و فصل است.

و مانند ترکیب میان ذات و مبدأ اشتقاق در عناوین اشتقاقی، مثل: ترکیب میان ذات و مبدأ علم در ' عالم '.

نکته:

عده‌ای از اصولیون اعتقاد دارند ترکیب در باب اجتماع امر و نهی، ترکیب انضمامی است، ولی ترکیب در باب تعارض، اتحادی است و این دو از این نظر با هم تفاوت دارند.

بعضی از اصولی‌ها گفته‌اند اگر ترکیب در باب اجتماع امر و نهی، اتحادی باشد، نتیجه آن، امتناع، و اگر انضمامی باشد، نتیجه آن جواز اجتماع می‌باشد.

منابع

1. آراؤنا فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 238
2. فوائد الاصول جلد 1,2 : صفحه (406-408)
3. جلد 2 : صفحه 224
4. مناهج الوصول الی علم الاصول جلد 2 : صفحه 118
5. تهذیب الاصول جلد 1 : صفحه 384
6. فرهنگ معارف اسلامی جلد 2 : صفحه 54
7. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

وابسته

اجتماع امر و نهی، ترکیب انضمامی ( اصول فقه )

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه ترکیب اتحادی ( اصول فقه ) به زیرصفحه ترکیب اتحادی ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• جلد 2 : صفحه 224
• آراؤنا فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 238، 252
• اصول السرخسی جلد 1 : صفحه 384
• تهذیب الاصول جلد 1 : صفحه 384، 390
• فرهنگ معارف اسلامی جلد 2 : صفحه 54
• فوائد الاصول جلد 1,2 : صفحه (406-408)
• فوائد الاصول جلد 2 : صفحه 407، 408
• مناهج الوصول الی علم الاصول جلد 2 : صفحه 118
• منتقی الاصول جلد 3 : صفحه 78، 91
• نهایة الاصول : صفحه 79