تخصیص به متصل
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
تخصیص به متصل : تخصیص عام به وسیله دلیل خاصِ متّصل به دلیل عام
هر گاه تخصیص عام به وسیله مخصِّصی صورت گیرد که مستقل نیست بلکه از اجزا و ضمایم یا ملحقاتِ جمله عام است، آن را تخصیص به متصل گویند، مثل: استثنای متصل در جمله ' أشهد أن لا اله اِلاّ الله '، و مثل: شرط، غایت، صفت، بدل بعض و قرینه حالیه‌ای که بر اراده خصوص از عام دلالت می‌کند.
تخصیص به متصل، مقابل تخصیص به منفصل است. در تخصیص به منفصل، مخصِّص عرفاً جدای از عام و در ضمن کلام مستقل دیگری می‌آید.
مخصص متصل و منفصل از آن جهت که سبب تخصیص عام می‌شوند فرقی ندارند، بلکه تفاوت آن دو در این است که در تخصیص به متصل، وجود مخصِّص از ابتدا مانع انعقاد ظهور کلام در عموم می‌شود، اما در تخصیص به منفصل، ظهور ابتداییِ عام، در عموم منعقد می‌شود ولی از آن جا که ظهور خاص قوی تر است، از باب تقدیم اظهر بر ظاهر، یا نصّ بر ظاهر، ظهور خاص مقدم می‌شود.
منابع
- اصول الفقه جلد 1 : صفحه (142-143)
- قوانین الاصول جلد 1 : صفحه 241
- کفایة الاصول : صفحه (255-256)
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه تخصیص به متصل به زیرصفحه تخصیص به متصل/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.