ادات مدح
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
ادات مدح : ادات بیانگر ستایش
«ادات مدح» اداتی است که در قرآن در معنای مدح به کار رفته است؛ مانند:
1. نِعْمَ: فعلی است برای انشای مدح؛ مانند: «وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ»؛ «و پاداش اهل عمل چه نیکوست» (آل‌عمران// 136) .
2. نِعِمّا: «إِن تُبْدُواْ الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِیَ»؛ «اگر صدقهها را آشکار کنید، این، کار خوبی است» (بقره// 271).
منابع
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 300