خطاب اهانت
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
خطاب اهانت : مخاطب قرار دادن کسی به قصد تحقیر
خطابی که برای بیاحترامی و خوارشمردن مخاطب مقصر به کار میرود «خطاب اهانت» است؛ مانند:
1. «فَإِنَّکَ رَجِیمٌ ** وَإِنَّ عَلَیْکَ اللَّعْنَةَ إِلَی یَوْمِ الدِّینِ»؛ «همانا تو رانده شدهای و تا روز جزا بر تو لعنت باد!» (حجر// 34 - 35) .
2. «قَالَ اخْسَؤُوا فِیهَا وَلَا تُکَلِّمُونِ»؛ «میفرماید (بروید) در آن گم شوید و با من سخن مگویید» (مؤمنون// 108) .
دو آیه اول خطاب به ابلیس و آیه سوّم خطاب به جهنّمیان است.
منابع
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 2 : صفحه 231
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 111
- بصائر ذوی التمییز فی لطائف الکتاب العزیز جلد 1 : صفحه 109
اصطلاحنامه
اعم
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه خطاب اهانت به زیرصفحه خطاب اهانت/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- آموزش علوم قرآن جلد 3 : صفحه 111
- اسباب النزول جلد 2 : صفحه 249
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 111
- الاعلام, قاموس التراجم لأشهر الرجال و النساءمن العرب و المستعربین و المستشرقین : صفحه 36
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 2 : صفحه 231
- البرهان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 249
- بصائر ذوی التمییز فی لطائف الکتاب العزیز جلد 1 : صفحه 109
- قرآن ثقل اکبر : صفحه 368