شا

توضیح مفهومی

شا : علامت «آیه» نزد قاریان شام

بین قاریان در عدد آیات بعضی از سوره‌های قرآن مجید- بدون آن‌که در حروف و کلمات آیات زیاده یا نقصانی باشد- اختلاف است. «شا» علامت «شامی» است در موردی که قاریان اهل شام با اهل مکه و مدینه و کوفه در آیه اختلاف دارند؛ مانند: آیه 39 سوره توبه که قاریان شام تا «عذاباً الیماً» را یک آیه و بخش بعدی را آیه دیگری شمرده‌اند؛ ولی دیگران هر دو بخش را یک آیه می‌دانند.

شماره آیات اهل کوفه، اصحّ اعداد است؛ زیرا مستند به امام علی (ع) است.

نیز ر.ک:شماره آیات، رموز شماره آیات.

منابع

1. سر البیان فی علوم القرآن : صفحه 260

اصطلاح‌نامه

یادداشت دامنه

نشانه پایان آیه نزد قاریان شامی

اعم

رموز شماره آیات

منابع

• سر البیان فی علوم القرآن : صفحه 260