صفت خَرْوَرَه
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
صفت خَرْوَرَه : آواز شبیه صدای فرد گلوگرفته؛ صفت ویژه حرف «خ»
خَروَرَه (به فتح «خ»، سکون «ر» اول و فتح «و» و «ر» دوم) به معنای گرفتگی صدا است.
«خروره» در اصطلاح تجوید یعنی هنگام تلفظ حرف «خ» آوازی شبیه صدای کسی که حلقش گرفته باشد شنیده شود، مانند: تلفظ «خا» در «آخرین» و «خالق».
خروره در برخی از منابع، به عنوان صفتی از صفات فرعی یا غیر متضاد حروف ذکر شده است.
نیز ر.ک:حرف مخروره.