عملکردها

صفت استعلا

از دانشنامه علوم اسلامی

نسخهٔ تاریخ ‏۳ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۵:۳۰ توسط Admin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

توضیح مفهومی

صفت استعلا : بالا آمدن ریشه زبان به طرف کام بالا هنگام تلفّظ؛ یکی از اوصاف اصلی حروف

«استعلا» در لغت به معنای طلب بلندی و بالا بردن، و در اصطلاح علم تجوید عبارت است از بالا آمدن ریشه زبان به طرف کام بالا هنگام تلفظ. صدای حرف بر اثر این صفت، درشت و پرحجم تلفظ می‌شود که به آن حالت «تفخیم» گویند.

«استعلا» در مقابل «استفال» از جمله صفات اصلی یا متضاد حروف است.

نیز ر.ک:حروف مستعلیه.

منابع

  1. حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه 52
  2. تجوید استدلالی : صفحه 138
  3. العقد الفرید فی فن التجوید : صفحه 48
  4. العقد الفرید فی فن التجوید : صفحه 42

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «صفت استعلا» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

استعلا ( علوم قرآنی )

اعم

صفات اصلی

وابسته

حروف مستعلیه

منابع

  • العقد الفرید فی فن التجوید : صفحه 42، 48
  • تجوید استدلالی : صفحه 138
  • تجوید جامع : صفحه 51
  • حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه 52، 53
  • سر البیان فی علوم القرآن : صفحه (169-170)
  • غایة المرید فی علم التجوید : صفحه 136