حرف مبحوح

توضیح مفهومی

حرف مبحوح : حرف «ح»؛ عامل فشار به حلق به سبب قوّت و شدت تلفظ

«بُحَّه» به معنای خشونت و گرفتگی صدا و از صفات عارضی و فرعی است. به حرف دارای صفت بُحّه «حرف مبحوح» می‌گویند.

این صفت مخصوص حرف «ح» است؛ زیرا هنگام ادای آن، چون قوت و شدت تلفظ دارد، به حلق فشار وارد می‌شود و با صدایی خشن و گرفته تلفظ می‌شود.

در مقابل این حرف، حرف «هـ» قرار دارد که با سَبُکی ادا می‌شود و دارای صفت اخفا است.