اباحه ظاهری ( فقه)

توضیح مفهومی

اباحه ظاهری: اباحه مجعول در هنگام شکّ.

اباحه ظاهری عبارت است از اباحه‌ای که از اماره (--» اماره) یا اصل عملی (--» اصل عملی) به دست می‌آید. اباحه ظاهری در مقابل اباحه واقعی (--» اباحه واقعی) قرار دارد و بر خلاف آن با حرمت و کراهت واقعی قابل جمع است یعنی ممکن است چیزی حکم ظاهری آن مباح باشد هر چند در واقع حرام یا مکروه باشد، مانند کسی که از روی جهل به نجس بودن مایع، آن را بنوشد. 1

1- التنقیح (الطهارة) 1 333.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 207

اصطلاح‌نامه

اعم

اباحه ( خاص )

وابسته

آشامیدن جهلی نجس، اباحه واقعی ( فقه )

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 207