آیه امانت (علوم قرآنی )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
آیه امانت ( علوم قرآنی ) : آیه 72سوره احزاب، در باره پذیرش امانت الهی توسط انسان
آیه 72 سوره احزاب را آیه 'امانت' می‌گویند: «إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَیْنَ أَن یَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ کَانَ ظَلُومًا جَهُولًا»؛ «ما امانت (الهی و بار تکلیف) را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه کردیم پس از برداشتن آن سر باز زدند و از آن هراسناک شدند و(لی) انسان آن را برداشت راستی او ستمگری نادان بود».
در باره واژه اصلی این آیه (امانت) معانی و تأویلات چندی گفته‌اند:
1. امام صادق (ع) آن را ولایت امام علی (ع) دانسته است.
2. ابن‌عباس و مجاهد، آن را به معنای احکام و فرایض الهی گرفته‌اند.
3. فرمانبرداری از دستور خدا.
4. گروهی آن را به عقلی که ملاک تکلیف و مناط ثواب و عقاب است تفسیر کرده‌اند.
5. برخی دیگر آن را امانت‌های مردم و وفای به عهد آنان دانسته‌اند.
6. عده‌ای آن را معرفت خدا شمرده‌اند.
7. علامه طباطبایی امانت را 'ولایت الهی' می‌داند.
منابع
- دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی جلد 1 : صفحه (77-78)
- المیزان فی تفسیر القرآن جلد 16 : صفحه 348
- تفسیر نمونه جلد 17 : صفحه (450-456)
- التفسیر الکبیر جلد 25 : صفحه 234
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «آیه امانت ( علوم قرآنی )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه آیه امانت (علوم قرآنی ) به زیرصفحه آیه امانت (علوم قرآنی )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.