منقاد
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
منقاد : عمل کننده به تکلیف احراز شده غیر مطابق با واقع
منقاد، شخصی است که نسبت به مولای خود حالت تسلیم دارد؛ یعنی عملی را که از طریق قطع یا دلیل معتبر، مطلوب یا مبغوض مولا می‌داند، به جا آورده یا ترک می‌کند، ولی در واقع، انجام آن عمل، یا ترک آن، مطلوب مولا نبوده و او در اشتباه بوده است.
در کتاب ' دروس فی علم الاصول ' آمده است:
' و نقصد بالمنقاد من اتی بما یقطع بکونه مطلوبا للمولی فعلا او ترکا رعایة لطلب المولی و لکنه لم یکن مطلوبا فی الواقع ' [۱] .
نکته:
در این که منقاد، علاوه بر حسن فاعلی (به خاطر سرشت نیکویی که دارد) ، حسن فعلی نیز دارد یا نه، میان اصولیون اختلاف است.
پانوشت
منابع
- تحریرالمعالم : صفحه 145
- المحکم فی اصول الفقه جلد 3 : صفحه 51
- الوصول الی کفایة الاصول جلد 3 : صفحه 291
- الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی جلد 1 : صفحه 133
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه منقاد به زیرصفحه منقاد/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.